Artykuly

Risotto - główne danie kuchni włoskiej

Risotto - główne danie kuchni włoskiej

Risotto - główne danie kuchni włoskiej

Kuchnia włoska znana jest z niepowtarzalnego smaku i różnorodności pysznych potraw. Dziś dania tej kuchni są popularne i kochane na całym świecie. Jednym z takich dań, którego aromat i smak z pewnością kojarzy się z Włochami, jest risotto.

To danie z ryżu z mięsem, owocami morza i warzywami gotowane na bulionie. Jednak przepis na risotto jest jednocześnie prosty i złożony. Składniki tego włoskiego dania mogą się różnić w zależności od nastroju i preferencji smakowych. Tak więc risotto można przygotować z mięsem, rybami, krewetkami, a miłośnicy bardziej egzotycznego menu pokochają risotto z truskawkami, dynią, a nawet szampanem.

Jeden składnik był i pozostaje niezmieniony - ryż, podstawa tego wspaniałego dania, wyróżniającego się szczególną kremowością i delikatnością. Wśród Włochów, zarówno tych, którzy tworzą tę kulinarną kreację, jak i tych, którzy ją smakują, ta cecha potrawy jest bardzo ceniona i nazywa się all’onda - "fala". To tutaj pojawiają się subtelności, które zasadniczo odróżniają włoskie risotto od wielu dań z ryżu w innych kuchniach świata. Wśród tak zwanych analogów risotto w Hiszpanii można znaleźć paellę, w Ameryce Południowej jambalaya, w Chinach takie danie nazywa się po prostu "smażonym ryżem", a jeszcze bardziej znaną nazwą jest pilaw.

Jednak risotto nadal nie można nazwać włoskim pilawem, jak często można to usłyszeć. Po pierwsze, do risotto wybiera się tylko ryż okrągłoziarnisty, a nie wydłużony, jak w przypadku pilawu. Ryż ten wyróżnia się również wysoką zawartością skrobi, co nadaje potrawie wyjątkową delikatną kremowość, za którą jest tak kochany na całym świecie. W przypadku risotto preferowane są odmiany ryżu, takie jak Arborio, Vialone Nano i Carnaroli. Ten ostatni nazywany jest "królem włoskiego ryżu", nie gotuje się zbyt mocno i sam w sobie ma przyjemny kremowy smak. Inną ważną cechą risotto jest dodanie wina, narodowego napoju Włoch.

Innym włoskim atrybutem dania jest parmezan, jego kremowe nuty smakowe nadają potrawie charakterystyczną delikatność i aromat. Do przygotowania risotto używa się bulionu mięsnego, rybnego lub warzywnego. Ponieważ ryż jest bardzo szybko nasycony aromatami i smakami, nie należy używać zbyt skoncentrowanego naparu i dodawać nadmiernej ilości przypraw. Dzięki przyprawom takim jak tymianek, czarny pieprz, curry i kminek risotto jest umiarkowanie pikantne i aromatyczne.

Jak wspomniano, przepisy na risotto pozwalają w pełni pokazać swoją kulinarną wyobraźnię. Dlatego do odpowiednio ugotowanego ryżu i bulionu można dodać ulubione warzywa, mięso lub owoce morza. Aby uzyskać najsmaczniejszy wynik, musisz dokładnie przestrzegać wszystkich niezbędnych kroków przygotowania risotto. Aby to zrobić, musisz przygotować bulion, a także mięso, warzywa lub owoce morza, w zależności od preferencji smakowych. Następnie gorący bulion będzie musiał być stopniowo wlewany do ryżu w taki sposób, aby się nie sklejał. Tak więc przygotowanie prawdziwego risotto zajmie trochę czasu, ale wynik jest naprawdę tego wart. Risotto to jedna z najbardziej wyrafinowanych potraw, słusznie godna reprezentowania całej włoskiej kuchni. Uważa się, że w ogóle nie jest to danie, ale taka specjalna metoda gotowania ryżu, ponieważ jak się okazało, nie ma przepisu na risotto, są tylko te subtelności, które pozwalają stworzyć po prostu bardzo smaczne i aromatyczne danie. Jeśli ryż zaczął być przygotowywany w II-III wieku pne na Bliskim Wschodzie i w Indiach, to do XIX wieku, czasu powstania risotto, we Włoszech ta metoda została prawdopodobnie doprowadzona do perfekcji.
Czytaj dalej
Co wiemy o risotto?

Co wiemy o risotto?

Co wiemy o risotto?


Pilaw, paella, sushi, jambalaya... W każdym zakątku świata, w którym ludzie uprawiają ryż, istnieje specjalne danie na jego podstawie – duma kuchni narodowej. A Włosi zawsze wyróżniali się umiejętnością szlachetnego jedzenia. Jeśli zastanawiasz się, co spróbować nowego lub jak zaskoczyć gości, czas przyjrzeć się risotto. Powiemy o nim coś ciekawego!

Risotto we Włoszech


Nawet ci, którzy nigdy nie byli we Włoszech, z łatwością zapamiętają co najmniej kilka słów po włosku - "pizza" i "spaghetti". Wydaje się, że wystarczy na udaną wizytę w restauracji. Ale jeśli nie jesteś przyzwyczajony do pomijania pysznych chwil w tym życiu, czas dodać kolejne ważne słowo do swojej skarbonki - "risotto"! Zewnętrznie to danie wygląda jak skrzyżowanie płynnej owsianki z zupą, która się zagotowała. Pomimo tego, że ma wiele wspólnego ze zwykłym pilawem podczas gotowania, smak jest nadal zauważalnie inny. Główny punkt: podczas gotowania Ryż uwalnia skrobię, dzięki czemu danie nabiera pysznej kremowej konsystencji.

Ciekawostka: słowa "ryż" i "śmiech" po włosku są bardzo podobne. Dlatego o wesołym człowieku mówią che aveva mangiato la minestra di riso – "ten, który zjadł zupę ryżową". A jeśli powiesz przy stole, że" pękłeś ze śmiechu", możesz łatwo pozostać bez dodatku.

Risotto w historii


Uważa się, że mieszkańcy Wschodu jako pierwsi spróbowali ryżu. W każdym razie starożytni Rzymianie nie używali tego produktu do jedzenia, ale uważali go raczej za składnik różnych kremów i wywarów leczniczych. Włosi zaczęli uprawiać własny ryż około XV wieku-najprawdopodobniej pod wpływem Arabów, którzy traktowali ten produkt weneckimi kupcami.
Zachował się dokument z 1475 r., zgodnie z którym książę Mediolanu wysłał księciu Ferrary 12 worków nowego zboża. Tutejsza bagnista gleba okazała się bardzo korzystna dla ryżu okrągło ziarnistego, który stał się prawdziwym zbawieniem dla ludności w głodnych latach wojny. A wśród 1000 przepisów w książce kucharskiej Bartolomeo Scappi z 1570 roku risotto już słusznie zajmuje honorowe miejsce.

Ciekawostka: kulinarne właściwości ryżu można określić na podstawie kształtu ziaren. Im są krótsze i lżejsze, tym bardziej pęcznieją, stając się bardziej lepkie i miękkie. Długie i przezroczyste ziarno pozostaje twarde po ugotowaniu. Dlatego risotto, zupa i pilaw są przygotowywane z różnych rodzajów ryżu.

Risotto i folklor


Pewien roztargniony Włoch, którego historia nie zachowała imienia, zapomniał wyłączyć kuchenkę, na której przygotowywano danie ryżowe – jego cudowna zupa ryżowa całkowicie się zagotowała! Ale współcześni kucharze są mu bardzo wdzięczni: według legendy tak narodził się przepis na delikatne i smaczne risotto!

Inny Włoch służył jako praktykant malarza, który malował witraże w katedrze. Kiedy przygotowywał farby, dodając do nich szafran, mistrz narzekał: mówią, że szafran zacznie dodawać do risotto… Na ślubie córki facet przypomniał sobie te słowa i postanowił żartować – dodał szafran do risotto. Smak potrawy spodobał się Gościom, a żółte risotto w stylu mediolańskim zasłynęło na całym świecie.

Ciekawostka: chociaż w każdej włoskiej restauracji z dumą zaoferuje się risotto, lepiej nie zamawiać z nim makaronu. Faktem jest, że te potrawy reprezentują Południową i północną kuchnię Włoch, co oznacza, że są w pewnym sensie rywalami. Jednak nawet indywidualnie porcje są zwykle takie, że po obiedzie nie chcesz się ruszać przez długi czas.

Risotto warto spróbować


Istnieje ogromna liczba opcji risotto: z warzywami, suszonymi owocami, mięsem, kiełbaskami, owocami morza… Krótko mówiąc, podobnie jak wiele innych włoskich potraw, risotto jest bardzo demokratyczne. Warto wypróbować nawet kilka opcji. Jak mówią, byłoby pragnienie... Masz to? W takim razie mamy przyjemność zaprosić do naszej restauracji!
Czytaj dalej
Risotto, historia

Risotto, historia

Risotto (wł. risotto) w języku włoskim oznacza "mały ryż". To danie kuchni włoskiej jest znakiem rozpoznawczym kulinarnych Włoch wraz z makaronem i pizzą, jednak w przeciwieństwie do powyższych potraw risotto można zaliczyć do dań wysokiej kuchni.

Historia powstania risotto nie jest jednoznaczna i owiana jest masą mitów i legend. Jednak podobnie jak i pochodzenie ryżu i niektórych składników tego słynnego włoskiego dania.

Pierwsza wersja pochodzenia risotto jest następująca. Mądry władca Mediolanu Galeazzo II Visconti wysłał księciu Ferrary tuzin worków dziwnych ziaren. Ziarna zostały zasiane i wkrótce przyniosły bogate zbiory, ponieważ włoski klimat okazał się idealny do uprawy ryżu okrągło ziarnistego. Ta uprawa była prawdziwym zbawieniem dla wyczerpanych wojną mieszkańców Włoch. Jest to jednak bardziej wersja pochodzenia ryżu dla risotto niż samego risotto.

Druga historia opowiada o roztargnionym kucharzu ze słabą pamięcią i gotowaną zupą. Kucharz okazał się nieekonomiczny i postanowił nie wyrzucać zapomnianego dania, ale podawać je do stołu. Ku wielkiej uldze danie ryżowe okazało się smaczne i stało się powszechne. W połowie XVI wieku książka kucharska Bartolomeo Scappi zawierała około 1000 przepisów. Pierwsze risotto nie było kompletne bez jajek, cukru i szafranu, dzięki czemu risotto miało słoneczny odcień. Właśnie z szafranem związana jest trzecia wersja pochodzenia risotto.

Trzecia wersja również pochodzi z Mediolanu. Opowiada o pysznym dowcipie czeladnika. Wszystko zaczęło się od słów mistrza malującego katedrę Duomo w Mediolanie, skierowanych do jego czeladnika, którego ulubionym składnikiem farb do malowania był szafran. "Wkrótce dojdzie do tego, że szafran również zacznie być dodawany do risotto!"- powiedział mistrz, czym dotknął młodego asystenta. Nie trzeba było długo czekać na odpowiedź na żart, w dniu ślubu córki mistrza młody czeladnik dodał szafran do świątecznego risotto. Goście weselni byli zaskoczeni niezwykłym kolorem potrawy, a także po wypróbowaniu smaku docenili risotto z szafranem.

Klasyfikacja włoskiego ryżu


Ryż włoski jest klasyfikowany według długości i szerokości ziarna oraz jego kształtu. Wyróżnia się cztery grupy:

comune - mały ryż, zaokrąglony kształt, gotuje się szybciej niż inne rodzaje, służy do robienia zup i deserów i nie nadaje się do risotto. Rodzaj tej grupy są mniej słyszalne-Balilla, Elio, Selenio.

semifino - rodzaje ryżu średniej długości, zachowujące twardość rdzenia po ugotowaniu, zalecane do zup, mogą być stosowane w risotto. Znani przedstawiciele tej kategorii to Maratelli (obecnie wycofany z obrotu przemysłowego), Vialone Nano, Padano.

fino - ziarna ryżu średniej długości, owalne, spiczaste na końcach, zachowujące twardość rdzenia po ugotowaniu. Nadaje się do przystawek, zapiekanek, sałatek i risotto. Najbardziej znanymi rodzajami tej kategorii są Baldo, Vialone (bez prefiksu nano).

superfino - rodzaje o największym ziarnie, owalnym kształcie, spiczaste na końcach, zachowujące twardość rdzenia po ugotowaniu. Nadaje się do przystawek, zapiekanek, sałatek, przystawek i risotto. Obejmuje to ryż Arborio, Carnaroli, Roma.

Co dziwne, wielkość ziaren nie jest tak ważna dla przygotowania idealnego risotto, jak skład skrobi. Do przygotowania risotto można stosować tylko odmiany o wysokiej skrobi (amylopektyny) o niskiej zawartości amylozy, o okrągłym kształcie, należące do typu krótkoziarnistego lub średnioziarnistego, bez otrębów. A włoscy szefowie kuchni wolą używać tylko trzech odmian - Arborio, Carnaroli, Vialone Nano. Ogólnie rzecz biorąc, co tu powiedzieć, ryż dla risotto jest najważniejszym składnikiem. Próbując tego pysznego dania, nie zapomnij o dobrym nastroju!
Czytaj dalej
Dlaczego wszyscy tak bardzo lubią makaron?

Dlaczego wszyscy tak bardzo lubią makaron?

Makaron to bardzo proste danie i jedno z najpopularniejszych dań na świecie..

Makarony je się na całym świecie i mamy wielu prawdziwych koneserów. Oto kilka powodów, dla których kochamy makaron.

Absolutnie na każdą okazję

Makaron jest bardzo uniwersalny. Pasta może służyć zarówno do wykwintnych obiadów, np. z dodatkiem koziego sera, jak i prostych szybkich obiadów z sosem pomidorowym. A najwięksi fani mogą zrobić makaron z jagodami i zjeść go na śniadanie.

Dzieci uwielbiają makaron

Makaron to gwarancja udanego obiadu dla najmłodszych. Różnekształty i kolory makaronu wzbudzają ciekawość dzieci i chęć spróbowania. Makaron może być również sposobem na rozrywkę dzieci przy stole, gdy zapominają, że nie chcą jeść obiadu. Wkciąganie spaghetti do ust może być świetną zabawą. Dania z makaronu są jednak również okazją do wzbogacenia diety dziecka o określone składniki. Naprzykład szeroka rura lub duża muszla może ukryć przed oczami najmłodszych niepopularne mięso lub tarte warzywa. Makaron można podawać dzieciom w różnych postaciach,nawet na codzień. Połącz z warzywami,czerwonym mięsem i białym serem, aby uzyskać zbilansowany posiłek.

Łatwy i szybki w przygotowaniu makaron

Dania z makaronu to najszybsze i najłatwiejsze do przygotowania dania. Możesz zrobić swój ulubiony makaron w zaledwie 30 minut. Dlatego kochamy makaron. To szybki i sprawdzony sposób na udany obiad.

Makaron pasuje do wszystkiego

Pasta daje ogromne możliwości w kuchni. Makaron dobrze komponuje się z szeroką gamą składników. Ilość potraw, które możemy na nim ugotować, jest ograniczona jedynie naszą wyobraźnią. Makaron to nietylko główny składnik w daniach, ale także jeden z wielu składników dodawanych do sałatek, zup czy zapiekanek. Możliwości jest wiele: ze słodkim i ostrym sosem, solo, z owocami, białym serem, miodem, mięsem, rybami i po prostu z oliwą z oliwek. Prawie wszystkie składniki pasują do makaronu!

Kuchnia tradycyjna

Uwielbiamy makaron, ponieważ jest on podstawą włoskiej kuchni, która jest bardzo popularna. Makarony kojarzą nam się ze słonecznymi Włochami i ich uroczymi restauracjami. Patrzymy na spaghetti i chcemy cieszyć się tymi potrawami z naszymi bliskimi. Chociaż makaron wydaje się łatwy do zrobienia, każdy, kto kiedy kolwiek próbował włoskie danie, wie, że odtworzenie tego niezapomnianego smaku nie jest łatwe. Włoskie spaghetti narodziło się z połączenia pasji do gotowania i umiejętności komponowania składników takich jak warzywa, zioła i przyprawy.

Na uwagę zasługuje również ulubiony sos wywodzący się z okolic Rzymu: carbonara – gładki, kremowy sos na bazie bekonu. Kluczem do udanego spaghetti carbonara jest odpowiednia lepkość sosu i odpowiednia temperatura makaronu. Jeśli jest za gorąco, jajko zetrze się za szybko, jeśli za zimno, niebędzie się ścierać dokońca. Nieprzykleja się do makaronu. Zadanie nie należy do najprostszych.

Tak, prawdopodobnie istnieje kilka innych powodów, dla których często i chętnie gotujemy makaron w naszych kuchniach. Bo przywołuje wspomnienia z wakacji, bo w pracy potrafisz ugotować makaron, bo jesteś w związku z ukochaną osobą, która jadła z tobą spaghetti.
Czytaj dalej
Zasady makaronu

Zasady makaronu

Oczywiście istnieje wiele wersji: ktoś smaży czosnek w oliwie z oliwek, a następnie usuwa czosnek i smaży boczek w tym oleju. Na przykład na Sycylii nie rozpoznaje się makaronu carbonara bez śmietany. Ale Sycylia to nie Włochy. Podobnie jak śmietana - produkt nie jest włoski, ale francuski, a w klasycznej kuchni włoskiej nigdy nie gotuje się ze śmietaną...

W odpowiedzi na pytanie, czy makaron jest często spożywany we Włoszech, Włoch będzie zaskoczony i odpowie: każdego dnia. Włochów łatwo zrozumieć: jedlibyśmy jeszcze częściej, gdybyśmy gotowali w ten sam sposób. A jedząc dobrze ugotowany makaron, poczujesz cielesną i duchową rozkosz. Istnieją zasady dotyczące gotowania włoskiego makaronu.

Mięso i krew Bolonii

Prawie najbardziej obfity, nie licząc carbonary, makaron pozostaje być może najbardziej popularny: spaghetti w krwistym sosie mięsnym z serem topiącym się na twoich oczach godzi się z gatunkiem makaronu nawet notorycznych lubtelów mięsnych. Mięso mielone, lepiej wziąć wołowinę. Lepiej nie mielić mięsa w maszynce do mięsa, ale posiekać nożem. Oprócz mięsa mielonego do spaghetti bolognese potrzebna jest cebula, marchewka, seler, wino (czerwone lub białe), sos pomidorowy, papryka, liść laurowy, gałka muszkatołowa i oliwa z oliwek extra virgin. Cebula z marchewką i selerem, posiekana im drobniejsza, tym lepiej, smażyć na oleju i wymieszać z mięsem mielonym, dodać pół szklanki wina, sos pomidorowy, pieprz, liść laurowy, gałkę muszkatołową i dusić do miękkości. Gotować w osolonej wodzie, aż spaghetti lub Pappardelle będą prawie gotowe, odcedzić, wrzucić na patelnię z sosem, wymieszać, posypać startym parmezanem i pozostawić na minutę. Po ułożeniu na talerzach ponownie posypać parmezanem.
Kiedy jest czas, sos pomidorowy dobrze byłoby zrobić samemu: oparz kilogram pomidorów, usuń skórkę, usuń nasiona, pokrój w drobną kostkę, wymieszaj z gotowaną drobno posiekaną cebulą (wystarczy jedna lub dwie cebule), wyciśnij czosnek, wlej pół szklanki wrzącej wody, dodaj odrobinę gałki muszkatołowej, posiekanej pietruszki i bazylii oraz kilka łyżeczek cukru. I dusić wszystko przez około pół godziny.

Schab z "złotymi jabłkami"

Z sosem pomidorowym można przygotować na przykład makaron amatrichiana: z Bolognese ona wzięła pomidory, a z carbonary - boczek wieprzowy smażony z cebulą i winem. Jednak autentyczne zasady spaghetti lub bucatini all amatriciana dyktują nam, że nie należy lekceważyć szczegółów. Najważniejsze z nich: po usmażeniu drobno posiekanego boczku wieprzowego z cebulą na oliwie z oliwek i doprawieniu go winem, zawartość patelni należy wyjąć i odłożyć na bok. I wrzucić obrane i pokrojone w drobną kostkę pomidory do masła ze stopionym tłuszczem wieprzowym, dodać paprykę i gotować sos przez pół godziny na małym ogniu pod pokrywką. Wymieszać gotowy sos z samym makaronem i posypać startym pecorino lub parmezanem.
Mówi się, że dawno temu, pasta alla amatriciana była gotowana bez pomidorów, tylko z boczkiem. Mówi to tylko o jednym:" złote jabłka "(jak dosłownie tłumaczy się pomo D ' oro), wówczas stosunkowo niedawno sprowadzone do Europy przez konkwistadorów, nie były wówczas tak popularne. A pastę amatrichiana w obecnej formie można uznać za niezwykle udany wynik postępu.

Mozzarella na spirali

Dopóki do Polski nie przyszło prawdziwe lato, od samej myśli o zimnej paście ząb nie trafia na ząb. Ale upał prędzej czy później nadejdzie i po raz kolejny przypomnimy sobie życzliwym słowem utalentowanych wizjonerskich Włochów, którzy wymyślili zimny makaron na lato - lub sałatkę z makaronem. Fusilli (spirale) są idealne do takiej sałatki. Przygotowanie samych fusilli do sałatki różni się zasadniczo tylko tym, że po ugotowaniu z pewnością należy je umyć zimną wodą. Podczas gdy resztki wody spływają z fusilli, trzeba pokroić mozzarellę w kostkę, dodać drobno posiekaną bazylię, oliwę z oliwek, sól, pieprz i wymieszać wszystko z makaronem. Tam, do sałatki, można dodać pokrojonego w drobną kostkę pomidora i udekorować talerz gałązką zielonej bazylii na wierzchu. Jeśli jest czas (a przygotowanie potrawy nawet dla najbardziej powolnego początkującego zajmie około 15 minut), warto przynajmniej trochę włożyć talerz do lodówki, aby fusilli były odpowiednio nasączone sosem i mogły schłodzić ciało rozgrzane słońcem.

Trzy kolory"buta"

Uważa się, że zasadniczo jest tyle różnych sosów do makaronu, ile kwiatów we włoskiej fladze: czerwony - pomidorowy, biały - kremowy, zielony —- pesto. Powierzchowne wrażenie to w ogóle nie uwzględnia jednak prawdziwych włoskich nawyków: mieszkańcy "buta" nie faworyzują śmietany, a jeśli przygotowują biały sos, to tylko Carbonara. Natomiast zielony sos pesto należy do najbardziej szanowanych. Przygotowuje się elementarnie: bazylię, można dodać pietruszkę, należy drobno posiekać, jeszcze lepiej — zmielić w blenderze, wymieszać ze zmiażdżonym czosnkiem, mielonymi orzeszkami pinii, oliwą z oliwek i, w razie potrzeby, kroplą soku z cytryny. Możesz tam również dodać starty parmezan lub po prostu posypać nim makaron już zmieszany z pesto i będzie bardzo smaczny.

Wracając do kremowego sosu i biorąc pod uwagę, że zagraniczni wielbiciele kuchni włoskiej najczęściej go wybierają, podajemy ten przepis:wlej pół szklanki białego wina do smażonej na maśle cebuli z czosnkiem, poczekaj, aż się zagotuje, wlej ciężką śmietanę, zagotuj prawie i zdejmij z ognia. Jeśli gęstość nie wystarczy, możesz pokruszyć gorgonzolę. Ale będziesz musiał to zrobić sam w domu - włoski kucharz prawie nie pójdzie na Twój temat, przygotowując makaron w kremowym sosie. Powie, że jest zbyt ciężki i nieefektywny —w porównaniu np. z pesto. I będzie miał całkowitą rację.

Klasyka gatunku

Zimny makaron fusilli z mozzarellą i bazylią
Weź: 100 g fusilli, 80-100 g mozzarelli, kilka liści bazylii, pomidor (opcjonalnie), oliwa z oliwek, sól, pieprz. Gotuj fusilli w osolonej wodzie przez 12 minut. Spłucz w zimnej wodzie. Mozzarellę pokroić w kostkę, dodać posiekaną bazylię, olej, sól, pieprz. Pokrój pomidora w kostkę. Wymieszaj z makaronem, udekoruj gałązką bazylii.

Pappardelle "Bolognese"

Weź: 100 g papardelle, kilka łyżek mielonego mięsa wołowego i wieprzowego w stosunku 3: 1, po połowie małej cebuli, marchewki i łodygi selera, dwie łyżki białego lub czerwonego wytrawnego wina, szklanka gotowego lub domowego sosu pomidorowego, sól, pieprz, gałka muszkatołowa, liść laurowy, oliwa z oliwek, parmezan.
Wymieszaj mięso mielone. Podsmaż cebulę, marchewkę i seler na oleju, wymieszaj z mięsem mielonym. Dodaj wino, sos pomidorowy, liść laurowy, gałkę muszkatołową, pieprz i gotuj na wolnym ogniu do miękkości (około 30 minut). Papardelle ugotować w osolonej wodzie, włożyć na patelnię z sosem, posypać startym parmezanem. Pozostaw na minutę na patelni. Połóż na talerzu i ponownie posyp serem.

Spaghetti "Carbonara"

Weź: 100 g spaghetti, 40 g boczku lub pancetty, żółtka z dwóch jaj, cebulę, kilka łyżek wytrawnego białego wina, sól, czarny pieprz, pecorino lub parmezan, oliwa z oliwek.

Podsmaż boczek z cebulą na maśle, dodając białe wino, aby boczek był chrupiący. Wymieszaj dwa żółtka z parmezanem i czarnym pieprzem. Ugotuj spaghetti w osolonej wodzie, połącz je z cebulą i boczkiem na patelni. Następnie dodaj do makaronu mieszankę żółtek i pecorino (lub parmezanu). Szybko połóż na talerzu i posyp serem.

Linguini"Pesto"

Weź: 100 g linguine, kilka gałązek bazylii i pietruszki, kilka ząbków czosnku, garść orzeszków piniowych, oliwa z oliwek, sól, pieprz, parmezan.

Wymieszaj bazylię, pietruszkę, czosnek, orzeszki piniowe i olej w blenderze. Zagotuj linguine w osolonej wodzie, wymieszaj je z powstałym sosem, połóż na talerzu i posyp parmezanem.

Carbonara to najstarszy makaron. Carbon nie pochodzi od karbonariuszy, jak wielu myśli, ale od węgla: we Włoszech kiedyś ogrzewano piece węglem drzewnym, górnicy szli w góry, wkładali solony boczek wieprzowy do jednej kieszeni - pancettę do drugiej - kawałek sera. A suche spaghetti każdy Włoch zawsze miał przy sobie. Pozostawało dodać żółtka i przygotować bardzo satysfakcjonujące danie. I może najsmaczniejsze.

Czytaj dalej

"Najważniejsze w makaronie jest sos"

- Jaki makaron jest lubiany we Włoszech?

- Ogólnie makaron jest narodową dumą Włoch. Tutaj najpopularniejszymi gatunkami są ravioli, spaghetti i lasagne. Jeśli chodzi o nadzienia, sosy, to tutaj preferencje różnią się w zależności od regionu Włoch. W Lombardii najprawdopodobniej otrzymacie pastę mięsną z lepkim i kremowym sosem na bazie oleju zwierzęcego. Emily Romagna oferuje słynną lasagne i sos bolognese (pochodzi z Bolonii — stolicy tego regionu). W Campagna, w słynnym Neapolu, nie można nie spróbować makaronu z owocami morza lub warzywami pod słynnym sosem pomidorowym Napolitano.

- Co dokładnie gotuje się w ChefArt Cafe?

- ChefArt Cafe oferuje szeroki wybór makaronów o różnych kształtach, z różnorodnymi dodatkami i sosami. Jeśli chodzi o nadzienie, mogą to być warzywa, wołowina i ser kozi. Staraliśmy się uwzględnić najbardziej wymagające gusta naszych gości, aby w menu był duży wybór różnych popularnych dań z makaronu.

- Makaron to wysokokaloryczne danie?

- Makaron z pszenicy durum dobrej jakości i odpowiednio ugotowany nie tylko nie jest tuczący czy niewskazany, przeciwnie, dostarcza organizmowi wielu ważnych składników, szybko i na długo zaspokaja głód, dzięki czemu jest zdrowym i wartościowym elementem zrównoważonej diety. Makaron z miękkiej pszenicy charakteryzuje się wysoką kalorycznością, nawet w porównaniu z białym chlebem. Makaron z miękkiej pszenicy ma wysoką kaloryczność, nawet w porównaniu z białym chlebem. Zawierają skrobię w lepkich strukturach, więc porcja takiego makaronu odpowiada dwóm kalorycznym bułkom spożywanym jednocześnie. A makaron z pszenicy durum, na przykład z oliwą z oliwek i warzywami, w ogóle nie zagraża sylwetce i zdrowiu.

- Jakie są sosy do makaronu?

- Wszyscy wiedzą: najważniejsze w makaronie jest sos. Specjalnie przygotowany sos. W kuchni włoskiej istnieje wiele sosów do makaronu. Frutti di Mare - na bazie ryb i owoców morza, alle amatriciana - z pomidorami i schabem, Spaghetti Carbonara - z boczkiem i parmejano, wspomniane już Napolitano - pomidory z warzywami i ziołami, pesto - słynny sos kuchni liguryjskiej na bazie oliwy z oliwek, bazylii i startego twardego sera i oczywiście klasyczny sos pomidorowy. To nie jest pełna lista włoskich sosów do makaronu. Istnieje nieskończona liczba innych. Nie wszystkie z nich są związane z kuchnią włoską, ale makaron z nimi okazuje się po prostu wspaniały.

- Jak zwykle podawać makaron do stołu? Jak można go ozdobić? Jakie napoje są zalecane do tego dania?

- Makaron jest zwykle podawany w głębokim talerzu. Wraz z widelcem zamiast noża podaje się łyżkę stołową. Można ozdobić makaron produktami, które są zawarte w samym naczyniu. Idealnie pasują do makaronu zdrowe i orzeźwiające włoskie napoje bezalkoholowe. W naszej restauracje znajdziecie całą gamą smaków SanPellegrino Aranciata, Limonata, a także najpopularniejszą wodę mineralną San Pellegri i wiele innych.

- Powiedźcie przepis na gotowanie makaronu z menu ChefArt Cafe?

— Sos arrabiata przygotowujemy z pomidorów, ostrej papryki, czosnku i bazyli. Makaron penne gotujemy do stanu "al dente" - około 4 minut, aby był miękki na górze i twardy w środku. Gotowy makaron układamy na talerzu. Podczas serwowania posypamy parmezanem. Włosi robią po zjedzeniu pasty - Fare la scarpetta – to nic innego, jak urwanie kawałka chleba i z jego pomocą wytarcie resztek sosu pozostałego na talerzu. Buon appetito!
Czytaj dalej
1